On the road again

Etter nokre dagars pause i Phoenix er vi tilbake på vegen igjen. Dei siste dagane har det vore ganske lite å skrive om, søndagen var berre rein avslapping, vi stakk på eit kjøpesenter i Chandler – litt utanfor Phoenix. Elles har vi vore på farten sidan 9am på måndag (no er det 11pm på tirsdag), noko som forklarar lite oppdatering.

Mandagen gjekk med til eit lite besøk i Mexico. Vi tenkte vi måtte det, sidan vi var så nær grensa. Ein ser tydelig at Mexico er litt fattigare enn USA. Vi gjekk berre over grensa, og brukte kanskje ein liten halvtime der, berre for å sjå oss rundt. Så gjekk vi tilbake. Å stikke til Mexico er ikkje noko problem, då var det berre å gå gjennom ein nesten ubevokta port. Men tilbake måtte ein vise pass og oppholdstillatelse i USA før ein kunne gå inn. Det kunne vore ganske skummelt dersom vi ikkje hadde med oss passa våra. Vi kunne komt oss til Mexico, men ikkje tilbake ;P Det hadde vore litt av ein nedtur.

Det var ikkje vanskeleg å finne fram :P

Mexicansk marked

Elles såg byen litt meir sånn ut

På vei tilbake var det ein kontroll av alle bilane. Vi blei spurt om vi var amerikanarar, men vi svarte sjølvsagt nei, og sa vi var norske. Først lurte han på kven det var sin bil, deretter spurte han etter visum og vi sa at det låg i bagasjerommet. Då gjekk han bak og ville sjå nedi. Vi var halvvegs ut av bilen, men då sa han at vi berre kunne sette oss igjen. Rett før vi kjørte kommenterte han at det var ein fin bil for å vere kjørt av 19 år gamle nordmenn, og at vi måtte kjøre forsiktig :P

Utsikt over grensa til ein mexikansk by midt på natta

Så stakk vi til Tuscon slik at Henrik fekk sløse peng i ein paintball-butikk. Og mange dollar etter reiste vi vidare. Klokka var rundt 5pm, og vi hadde ein 15 timers biltur framfor oss. Målet vårt var Dallas, for der har Magnus fleire slektningar (dei fins visst overalt). Vi kjørte konstant, med berre nokre småstopp for å fylle bensin. Det var for det meste Magnus som var sjåfør, Henrik prøvde seg men måtte gi opp fordi han var for trøtt og hoppa i baksete og sov. Eg sov litt i framsete, og når Magnus måtte ha ein sovepause (klokka 10 om morgonen etter å ha kjørt gjennom to tidssoner), tok eg over rattet dei siste 100 miles’a inn til Fort Worth, før han tok over igjen og eg måtte lese kart.

Tidleg, tidleg på morgonen

Ein time etter kom vi fram eit lite stykke nord for Dallas. Der fekk vi servert god, amerikansk pizza og prata ei stund, før vi måtte sette oss i bilen igjen. Vi har etter kvart innsett at tidsskjemaet vårt er ganske stramt, så frå no av blir det færre unødvendige stopp og pausar.

Akkurat no er vi på eit Super 8 Motel i Alexandria, ein plass mellom Dallas og New Orleans. Vi skal prøve å ta igjen litt tapt søvn, før vi set kursen vidare mot New Orleans i morgon. Så blir vi der nokre timar før vi kjører mot austkysten, og vidare nordover langs den. Målet vårt er Washington D.C. om ikkje så altfor mange dagar.

PS: 12 statar ;)